De maximale betalingstermijn die wettelijk is toegestaan, hangt af van het soort klant (debiteur) waarmee zaken zijn gedaan. Voor grote ondernemingen gelden namelijk strengere regels dan voor midden- en kleinbedrijven en zzp’ers. Voor de overheid gelden ook andere regels voor betalingstermijnen. Voor particulieren (consumenten) bestaan geen wettelijke betaaltermijnen.
Hieronder het overzicht van de verschillende wettelijke betalingstermijnen:
| Wettelijke betalingstermijn in dagen | Bedrijf | Overheid | Grote onderneming |
| Geen betalingstermijn overeengekomen | 30 | 30 | 30 |
| Maximale betalingstermijn | 60 | 30 | 60 |
| Maximale betalingstermijn* | 60+ | 60 | Niet mogelijk |
* bij wettelijke uitzondering
Bij dit overzicht horen nog wel een paar verklaringen:
- In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, bestaat er géén wettelijke betalingstermijn van veertien (14) dagen. Ook is het minder bekend dat de vermelde betalingstermijn pas begint te lopen na ontvangst van de factuur, dus niet vanaf de factuurdatum;
- ‘Niet mogelijk’ betekent dat het niet is toegestaan om een beroep te doen op een wettelijke uitzonderingssituatie voor een langere betalingstermijn. Een langere betaaltermijn is dan nietig (ongeldig);
- De wettelijke betalingstermijnen voor bedrijven en de overheid gelden per 16 maart 2013;
- De wettelijke betalingstermijn voor zogenaamde grote ondernemingen die zakendoen met het mkb of zzp’ers geldt per 1 juli 2017. En, let op het overgangsrecht tot 1 juli 2018.
Hoe lang is de wettelijke betalingstermijnen voor het mkb/zzp?
Per 1 juli 2018 worden kleine ondernemers, zoals zzp’ers en mkb-bedrijven, nóg beter beschermd tegen onredelijk lange betalingstermijnen van grote ondernemingen. Vanaf deze datum verloopt namelijk het overgangsrecht van de Wet tegengaan van onredelijk lange betaaltermijnen (ook wel de ‘wet betalingstermijnen’ of ‘wet late betalingen’ genoemd).
Hoewel deze wet al geldt per 1 juli 2017 voor betalingstermijnen in nieuwe contracten, gaf deze wet grote ondernemingen één jaar de tijd om langere betalingstermijnen in bestaande contracten terug te brengen tot maximaal 60 dagen. Grote ondernemingen die dit niet deden, hebben de pech dat per 1 juli 2018 een bestaande betalingsafspraak van meer dan 60 dagen nietig is. Dit betekent dat de langere overeengekomen betalingstermijn ongeldig is en dat in plaats daarvan de wettelijke betalingstermijn van 30 dagen geldt. Een langere betalingstermijn kan dus niet worden omgezet in een betalingstermijn van 60 dagen!
Voor kleine ondernemingen is dat goed nieuws, want voor hen geldt dat zij dergelijke ongeldige afspraken voor niet-geschreven kunnen houden en dus aanspraak kunnen maken op de verschuldigde wettelijke handelsrente en incassokosten vanaf 30 dagen na ontvangst van hun factuur.